Soms voelt alles zwaar, zie je overal als een berg tegenop. Lijkt ook alles tegen te zitten, lijkt de hele wereld tegen jou te zijn. Dit is een hele vervelende toestand waar je helemaal in vastloopt, waar je helemaal niet wilt zijn. Je wilt genieten, erop uit gaan, plezier maken en dankbaar zijn voor alles wat je wél hebt. Verstandelijk weet je best dat je alles hebt wat je hebben wil, dat er genoeg redenen zijn om dankbaar en gelukkig te zijn. Maar…je gevoel zegt iets heel anders! Hoe komt dit nou? Negativiteit werk als een neerwaartse spiraal. Negativiteit trekt aandacht; vanuit evolutionair oogpunt gezien was dat nodig om te overleven. Als je het gevaar ziet, kun je in actie komen om je leven te redden.…
We zijn druk met onszelf en vergeten daarbij weleens stil te staan bij wat er echt toe doet.
Ook ik heb met tranen in mijn ogen gekeken naar de laatste aflevering van “Over mijn lijk”. Wat een mooie mensen…de kracht en vastbeslotenheid om alles uit het leven te halen als het nog kan. De moed van het accepteren en het kiezen voor de dood wanneer het voor hen genoeg is. Diep respect! Met mij zijn heel veel mensen onder de indruk van deze mensen, menigeen is er stil van en bewondert deze mensen. Daarom weet ik dat in iedereen ‘iets’ zit wat dieper is dan de oppervlakkige kanten die we aan elkaar laten zien. We worden geraakt door verdriet, we voelen de pijn van degene die pijn en verdriet hebben. We kunnen ons verplaatsen in de hopeloosheid van de situatie als je afscheid moet…
